"De hemel ligt om ons heen in scherven op de aarde."
Prachtig!
Dit is een bevestiging voor mij dat het mooie en het goede in het leven voor het oprapen ligt. Misschien sta je er wel op, in een droge rivierbedding. Bovenop een brokje ruwe edelsteen dat onder het stof zit en nog geen glans heeft, maar al wel de schoonheid. Het ligt allemaal zomaar aan je voeten, kijk om je heen. En zie je één brokje, dan zie je er al snel veel meer. Troostrijk voor een herfstkind als ik.
Lijkt me mooi om die uitspraak op mijn blog te zetten. Gewoon, zonder uitleg. Maarja, dan moet je natuurlijk wel even de uitspraak verifiëren. Ik hoorde nog net dat het een uitspraak van Kees Fens betrof en dat de heer Fens het afgelopen jaar is overleden ("Ode aan de doden" was de titel van het programma). Maar als ik op internet zoek naar het citaat, komen daar andere versies uit:
"De hemel en voorstelling van de hemel zijn in scherven naar beneden gekomen".
Jammer. Fens blijkt hier iets heel anders te bedoelen:
"Het tafereel van de lege kerk is een metafoor bij de gedachte dat er een firmament van op het geloof gebaseerde kennis geweest is, dat nu in brokken en stukken over de aarde verspreid ligt. "Mijn schervenverhaal," sprak Kees Fens, "niemand kent het geheel meer."
(http://www.hollanddoc.nl/artikelen/39717448/)
Ik weet niet of ik het verkeerd gehoord heb, of dat er sprake was van een verminkt citaat. Ik vond mijn eigen interpretatie veel leuker.
1 opmerking:
Mooi citaat, en inderdaad jammer van de uitleg. Zo zie je maar dat het soms beter en wenselijker is om niet alles uit te zoeken en te weten. "De" waarheid enzo. Goed om ook je eigen waarheid te hebben, toch?
Een reactie posten